De dag na de bruiloft was echt een bijkomdag waarop we relatief weinig hebben gedaan. We gingen eerst met zijn allen terug naar de Zuidkant, naar Honolulu. Dave en Anita verkenden daar de buurt terwijl ik, Daphne en Mika hadden afgesproken met twee oude bekenden, Mary Ann van Westbroek en Moana Cheryll. Die Moana hadden we voor het eerst ontmoet op de vorige bruiloft in Amerika, drie jaar geleden, de bruiloft van Will en Mary Ann. We kwamen ze op de bruiloft tegen maar daar waren ze druk bezig als wedding planners. Bovendien hadden ze Mika niet ontmoet, die zat tijdens de bruiloft bij Anita en Dave in de airbnb. Uiteraard stal Mika de show, die met beide meiden wilde sjansen...

Daarna begon de grote reis naar het noorden. Via het hart van het eiland, langs de (Dole-)plantages reden we naar het westen van het eiland om vervolgens langs de kust naar het noordelijkste puntje te rijden. Daar zat het Turtle Bay Resort, een, je raadt het al, resort die over de oceaan uitkeek. Daar kwamen we echter niet voor, in de kleine baai naast het hotel kon je goed snorkelen. Zeker voor beginners zoals ik was het een fijne plek om rustig te beginnen. Zodra je met je knieën in het water kwam zwommen er al wat visjes rond. Wat verderop zagen we witte, gele, grijze en groene vissen, en tussen het koraal zagen Anita en ik ook kleine paarse zee-egeltjes. Helaas was het wat bewolkt, dus glommen de vissen niet uitbundig. Mika, Daphne en Dave bleven lekker op het strand.

Op de terugweg besloten we dat we ergens wat wilde gaan drinken. We reden langs het Polynesian Cultural Center. Ik dacht dat het een museum was, maar het bleek meer weg te hebben van een attractiepark. En net als Disneyland was er een soort naastgelegen gebied met allerlei tentjes, winkeltjes, kraampjes en een restaurant. We hadden best honger dus besloten we daar te gaan eten. Daarna gingen we terug en hebben we er een lekker rustig avondje van gemaakt.

Groetjes, Sander