Discman.reismee.nl

Dag 19: On the road again

Vandaag stond weer een lange dag op het programma, de laatste lange reisdag. Met eerst een bezoek aan Death Valley om daarna door te rijden naar Los Angeles, om daar de laatste dagen te relaxen. Het is natuurlijk ook vakantie, hè. We vertrokken rond 9u uit het Artisan Hotel, wat overigens een nogal apart hotel was. Het lag een beetje van de strip verwijderd en stond nogal bekend om haar nachtleven. Gelukkig hadden we oordopjes, dus echt last hadden we niet. We vertrokken in westelijke richting, maar Pahrump. Daar nog even tanken, want in en aan de rand van het park waren maar een handjevol tankstations, die ook nog eens erg duur waren. Dat bleek toen we bij Shoshone kwamen, vlak voor het park. Hier was de benzine meer dan vier dollar, terwijl we een kwartier terug voor twee en een halve dollar per gallon hadden getankt. Hier zijn we ook even snel bij het kleine museum binnengewipt.
Toen reden we het park in. Voor het park veranderde de omgeving al, maar nu helemaal. De rotsen werden al een beetje donkerder en grauwer, maar er was best nog wel wat begroeiing in het park. We kwamen al snel bij Badwater, genoemd naar de zoute plas water die er lag. Er lag hier een gigantische witte weg van zout, die door de toeristen was aangestampt tot een begaanbaar pad. Dit was ook het diepste punt van het park. Nee, het diepste punt van het westelijke halfrond! We liepen ook even over de weg, maar het was inmiddels erg warm. Terug in de auto bleek het 99 graden Fahrenheit te zijn, zo'n 38 graden Celsius...
We reden verder naar het noorden. Via een vertakking van de hoofdweg kwamen we bij Artist's Palette, een gebergte met vele kleurtjes. Best bijzonder om roodgele en blauwpaarse rotsen bij elkaar te zien. Verder naar het noorden reden we langs Furnace Creek, een klein dorpje. Via nog meer zoutvlaktes kwamen we bij Stovepipe Wells. Hier konden we kijken naar duinen die zich hier gevormd hadden. Toen reden we naar het zuidwesten, naar de uitgang van het park. We hadden wat dingen gemist, maar het meeste hadden we gezien. De auto was er ook een klein beetje klaar mee, dankzij de hitte. Toen moesten we ook nog eens een aantal bergpassen door. Eenmaal uit het park kwamen we in een soort niemandsland, met allerlei uitgestorven dorpjes en nederzettingen. Het bleek ook door de Mojave Desert te gaan. Pas na een paar uur rijden werden de wegen weer wat breder en drukker.
Via de 395 was het in één stuk door naar West Sunset Boulevard. Daar was het nog even zoeken. We hadden via Airbnb een kamer bij iemand gehuurd, in een stadsdeel vlakbij Malibu. Peter, de eigenaar van het huis, was gelukkig een erg relaxte gast. Of host, moet ik zeggen. Hij is van Britse-Indiase afkomst, maar heeft zelfs ook wat Nederlandse connecties. Hij kende zelfs een mop in het Nederlands. Hij gaf ons een kleine rondleiding van de omgeving en gaf ons wat tips voor morgen. We wilden deze laatste dagen relaxen in Malibu en omgeving. Nog maar een paar dagen...
Groetjes, Sander

Reacties

Reacties

Mario

En wederom een prachtig avontuur ;-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!