Mika en Vigo gingen na een super (Mario) fijne dag slapen. Wij moesten aan de bak, hoe krijg je alles weer in de koffers, ook al was er één bij gekocht, toch nog een hele klus. Om twee uur ging de wekker en moesten we eruit. Want om zes uur ging het eerste vliegtuig dat ons terugbracht naar Chicago. Het leek een eeuwigheid geleden dat we daar drie weken geleden onze route startten. Sander en ik gingen de auto inleveren, die ons van oost naar west heeft gebracht. Zelf ik heb een paar keer gereden, wat ik eerst echt niet van plan was.

Terug op het vliegveld waren de anderen net klaar met koffers inchecken. We hadden namelijk met één koffer overgewicht. De reis naar Nederland is soepel verlopen. Zelfs de overstap in Chicago was geen probleem. Alleen op Schiphol konden we het vliegtuig niet uit, de slurf kon niet aan het viegtuig worden gekoppeld. Dat werd ouderwest met de trap.

Paul, de taxichauffeur waarmee ik inmiddels al app contact had, stond rustig op ons te wachten. Toen we thuis kwamen wachtte ons een leuke verrassing. Henk en Anja hadden het huis versierd met Amerikaanse vlaggetjes en twee heerlijke appeltaarten gebakken. Een goedmaker voor de appeltaart die we in Amerika hadden gemist stond in de kaart. Nou dat is zeker gelukt. Een mooie kaart van Jenny lag op tafel. En bij Daphne en Sander had de buurvrouw een heerlijke pan soep in de koelkast gezet. Dus die hoefden er ook niet meer uit.

Lieve apptjes of we alweer geland waren. Het waren het drie prachtige weken. Zoveel gezien en gedaan. Iedereen mocht een wens doen wat hij of zij wilde zien of doen. Ze zijn allemaal in vervulling gegaan. En voor mij .EEN DREAM CAME TRUE!! IK HEB DRIE WEKEN LANG GENOTEN. HET WAS IN 1 WOORD GEWELDIG!!!!!!!!!!!!!!!! Dankjewel voor al jullie leuke reacties op onze verslagen.

groetjes Anita